De kunstpraktijk van Mathieu Verhaeghe kent zijn wortels in de schilderkunst maar heeft zich ontwikkeld naar een multidisciplinaire praktijk met conceptuele en performatieve aspecten, waarbij de klemtoon vaak op acties van de kunstenaar komt te liggen. Mathieu onderzoekt het spanningsveld tussen existentiële zwaarte en lichtzinnige relativering. Zijn werk presenteert zich als een reflectie van de kunstenaar op zichzelf, het kunstenaarschap en het statuut van het kunstobject.